Vrijdag ging al om 6 uur de wekker…
Tegen half 8 was iedereen op het Chopinplein om van daaruit richting Leuven te rijden. Dat ging vlot en de meesten waren rond half 10 op de afgesproken locatie De Waaiberg in Leuven. We troffen daar de eerste mensen van de organisatie, Kathy en Herwig.
Daar maakte Lisette dus ook voor het eerst kennis met de contactpersoon van de Leuvense volksdansgroep Reuzegom, ene Herwig van de Velde, waarmee ze al langere tijd gemaild had. Deze groep was namelijk ook in Syrië, maar helaas troffen we hen daar niet omdat we elkaar steeds achterna reisden voor de optredens. En nu trof ze die persoon. Lisette wist niet beter dan dat het een vrouw was (denkend aan de Nederlandse voornaam Hedwig), maar het bleek een man te zijn! Compleet met snor…

We gingen we naar het epicentrum van het festival, zaal ‘De Rijschool’. Hier geen theorie lokalen en borden met ‘L’ want die mooie grote zaal was vroeger een paardenrijschool … 

Bij de Rijschool snel alle kostuums naar de kleedruimte gebracht en toen de auto’s naar de Parking. Dat parkeerterrein lag een eindje van de Rijschool vandaan en doordat er iedereen zijn eigen spullen nog in de auto had liggen, leidde dat tot heel wat gepieker en heen- en weergeloop. Dat werd nog complexer toen sommigen al kennis maakten met hun gastgezinnen, want zo gaf José bijvoorbeeld haar tas mee aan haar kunstouders, om zich vervolgens te realiseren dat daar ook een deel van haar dansspullen in zaten…

We maakten kennis met onze gidsen Marijs, Eline en Anneleen; inderdaad: maar liefst 3 gidsen!
De organisatie gaf het orkest, Petra en Lisette een gedetailleerde briefing van wat er van de groep verwacht werd. Daaruit bleek dat ze met 36 jaar ervaring hun organisatie goed in elkaar hebben zitten. En het werd duidelijk dat die 3 gidsen niet voor niks waren, want ook op hun bordje kwam aardig wat te liggen. En er waren nog een heel stel wijzigingen die op het laatste moment werden doorgevoerd. Zo zou de Franse groep pas een dag later komen, waardoor de aanwezige groepen die middag niet één, maar twee keer dienden op te treden.

Intussen deed Vranje de soundcheck, die snel kon worden afgewikkeld want er was professionele apparatuur, die bediend werd door prima specialisten. De zaal was al eerder mooi ingericht, met een prima groot en stevig podium, goede belichting en uitstekende geluidsversterking. Het publiek kon plaatsnemen aan lange tafels vanwaar je een goed zicht had op de optredens.

Toen snel terug naar de Rijschool, waar iedereen zich in zijn/haar kostuum hees. Dat was nog een heel werk, want met ongeveer 40 dansers uit Litouwen en Nederland in een niet te grote kleedkamer, bij een lokale temperatuur van 40 graden (knop van de radiator was defect) parelde al menig zweetdruppeltje voordat er nog maar één pas gedanst was. 

Intussen was de zaal voor een groot deel gevuld met senioren, die volop konden genieten van twee keer 3 series optredens van Oriënt, Meguva Palanga uit Litouwen en Krakowiacy uit Polen. Met name de kleurrijke kostuums van de Poolse groep waren echt een feest om te zien. Ook hun dansen zaten goed en strak in elkaar. De Litouwse groep blonk met name uit door de mooie liederen.

Bij Oriënt dreigde er bij de meiboom nog een boombreuk: zoals iedereen weet, worden meibomen altijd samengesteld uit stofzuigerbuizen zodat je die snel en makkelijk uit elkaar kunt halen. Maar naar mate de cijfers op die onderdelen steeds minder leesbaar worden, neemt de kans toe dat de volgorde van de buizen verandert. En deze keer was het zover: ergens middenin de boom zaten twee stukken niet goed in elkaar en dreigde de boom middendoor te breken. Gelukkig was René er snel bij en moest hij gedurende de dans de boom rechtop houden. Iets later moest zelfs ook Petra nog bijspringen want er wordt aardig getrokken aan die boom.

Na het optreden vertrok bijna iedereen met zijn gastouders om te avondeten. Enkelen bleven in de Rijschool voor een avondmaaltijd.
René en Riekie hadden hun auto’s op de Parking staan, zo’n 10 minuten lopen vanaf de Rijschool. Daar moesten nog wat spullen uit de bus van René gehaald worden, waarna Lisette en ik met onze gastouders vertrokken. René en Riekie bleven achter, en op de vraag of ze de weg terug naar de Rijschool konden vinden, antwoordden ze bevestigend, want Riekie had een Tomtom en René zou achter haar aan rijden.
Heel veel later bleek dat ze over dat kleine stukje meer dan een uur gedaan hebben.... Riekie’s Tomtom wist namelijk niet dat een aantal straten wegens wegwerkzaamheden waren afgesloten, zodat ze iedere keer weer moest keren. En René reed haar trouw achterna, maar kon niet ingrijpen. Na een uur stonden ze ‘voor een soort kasteeltje met vlaggen’ en belden ze de organisatie. Die waren met stomheid geslagen: het kasteeltje waar die aan dachten, ligt circa 20 km buiten Leuven.... Maar René en Riekie ontkenden dat ze de stad hadden verlaten. Na wat meer uitleg, bleek dat ze voor het stadhuis stonden, op circa 500 meter van de Rijschool....
Natuurlijk werd dit incident vermeld in de toespraak die Herwig de volgende dag in het gemeentehuis hield....

Lisette en ik logeerden bij Willy en Monique in een heel mooi oud huis aan de rand van het oude centrum. Onze gastouders zijn mensen die 36 jaar geleden al betrokken waren bij het festival, en ook nu speelden zij nog een rol bij praktische zaken rond het festival.